Κυριακή 28 Σεπτεμβρίου 2008

Ποιητική Συλλογή - Χειμωνάνθη

Τα κάτωθι ποιήματα συμπεριλαμβάνονται στην πρώτη μου ποιητική συλλογή με τίτλο "Χειμωνάνθη". Η συλλογή αυτή εξεδόθη τον Ιούνιο του 2007, απο τις εκδόσεις "Σαιξπηρικόν", και τη συνθέτουν πρωτόλεια ποιήματα της περιόδου 1999-2006.

"...Αλλοίμονο, αλυσοδένουν τα παιδιά οι σκιές και όλο φεύγουν. Σέρνουν τα παιδιά στο αιώνιο ποτάμι της μοίρας. Το κύμα, το σύννεφο, το μαχαίρι, το χαρτί -μονομάχοι αμετανόητοι μέσα στα θρύψαλα και τη στάχτη του κόσμου- σπέρνουν στα συντρίμματα τους σπόρους του πόνου, της θλίψης, του έρωτα, της απώλειας, του πόθου, της αγάπης και του θανάτου! Μες απ'τη φωτιά φουντώνουν, αναπτύσσονται και καθώς τα ραγισμένα χρόνια διασπείρονται, χίλια κομμάτια, στο σαστισμένο χώμα φυτρώνουν... Άνθη του χειμώνα... Χειμωνάνθη!

Σάββατο 27 Σεπτεμβρίου 2008

Χειμωνάνθη

Άνθρωποι

Άνθρωποι
Εκείνοι που σήπονται
κι αυτοί που υπολείπονται

Σαπίσματα υπολείμματα
στο τέλος
άνθρωποι


Αναιμία

Ξεπροβάλλουν αυτόφωτα δωμάτια
στις σκοτεινές συστοιχίες του τίποτα

Προτού ανθίσουν τα κρίνα της αγάπης
Αγκομαχούν λυσσασμενα τα πάθη τα εφήμερα

Συνωμοσία


Requiem

Ήταν νωρίς που ήρθες
Χρόνια τώρα σε περίμενα
Όταν φάνηκες
τη χαρμολύπη σου με κέρασες
Δε μ' άφησες να ζήσω
Με πότισες με το γλυκό κρασί σου
και με πήρες
Με καθέλκυσες στον κόσμο των σκιών
Ήταν όμως τόσο όμορφα
Ένοιωσα τόσο ελαφρύς
Κι εσύ κοίταζες περήφανα το έπαθλό σου
Ύστερα έφυγες για νέο ταξίδι μακριά
Καθώς θυμήθηκα τα παλιά
λησμόνησα ξανά και λησμονήθηκα
όμορφα είπες θα είναι
κι ήταν


Ιυγμός

Δεν άντεξα στους κόλπους της σιωπής
Εξερράγην φαιδρώς με τρόπο πολύπλοκο
και λησμονήθηκα
Οι κόλποι της σιωπής
μαγευτικοί γοητευτικοί και πλάνοι
ζωγράφισαν ένα χαμόγελο με κηρομπογιές
στο πρόσωπό μου
για να κρύψω τη γύμνια μου

η γνώση μου καταβαραθρώθηκε
κι έμεινα να κυλάω σα στάλες βροχής
στα
πλακάκια
της
πόλης