Κυριακή 18 Οκτωβρίου 2009

Ξέρεις

ξέρεις
πως τα πάντα είναι νεκρά
όταν σε κοιτάζω στα μάτια
όταν ακούω τους ψιθύρους σου
να κραυγάζουν
και ακονίζω την πίστη μου
στο βλέμμα σου
ξέρεις
πως τα πάντα είναι νεκρά
οι ίδιες λέξεις που μεταχειρίζεσαι
τα ίδια αγγίγματα που γδέρνουν τη σάρκα
ακόμα κι όταν με αποφεύγεις
όταν χάνεις τον έλεγχο των πραγμάτων
τα πάντα είνα νεκρά
ξέρω
πως εχω σταματήσει πια να πιστεύω
όλα έχουν πάρει το δρόμο
χωρίς επιστροφή
και γι'αυτό όταν επιστρέφω
έστω για λίγο
διαλύομαι μέσα σε τοξικά υγρά
που καίνε όλα όσα είμαι
αποδίδω στη μοίρα μου
τη φενάκη σου
τα μάτια που δεν ξεπερνώ
το κορμί που στοιχειώνει τις νύχτες μου
τη λάβα που κοχλάζει εντός
το παραμύθι που ποτέ
δεν τελειώνει ευχάριστα
το ψέμμα της αγάπης
που μουλιάζει το συκώτι
και σακατεύει τα όνειρά μου
απόψε ξέρεις
πως τα πάντα είναι νεκρά
απόψε ξέρω
ότι για πάντα έχεις φύγει