Δεν είμαι αυτός που ήρθε
δεν είμαι ο
επόμενος
ούτε η άναρθρη
κραυγή
ούτε ο παγετώνας
καμμιά συνταγή
δεν πετυχαίνει
δίχως φως και
σκοτάδι
μην γυρίσεις στο
αύριο
που σκάλισε σε
μια πέτρα
κάποιος άλλος
οι ώρες περνάνε
αργά
στον μεσαίο χώρο
εκεί που ο Χρόνος
ειπώθηκε
πολυτέλεια
Δεν είσαι η
καταιγίδα
δεν είσαι η
ύστερη λιακάδα
ούτε η άρρητη
λέξη
ούτε η φωτιά
υπήρξες όνειρο
ξεθυμασμένο κρασί
να αχνίζεις πάνω
από την λάσπη
νομίζοντας πως
υπάρχεις
αν ήταν πράγματι
ο χορός
ο βρυχηθμός των
αντιθέτων
το περίβλημα μιας
χούφτας ουρανίου
ένα κάποιο
αναποδογύρισμα
ο κλωβός
ανασαίνει ως συνάρτηση
το ορατό μια πιθανότητα
μεταβλητή το
μηδέν
κι ο ήλιος από
μιαν άγνωστη αιτία
συνεχίζει να
βγαίνει
χαρακώνοντας τον
ορίζοντα