Είσαι το κορίτσι
για το οποίο γράφτηκαν όλα τα ποιήματα
μια ρωγμή στον αιώνα
μια κόκκινη οπή
στο συμπαντικό αχανές
κομίζεις το πορτοκάλι
την μυρωδιά την καλοκαιρινή
τις νότες που χαράζουν
βαθειά την συνείδηση
και μιαν ομορφιά
βγαλμένη απ' την ανάσα του χειμώνα
επεκτείνεσαι σαν σκαλοπάτι
στο κείμενο βελούδο
στον βυθό του ωκεανού
στο νεογέννητο άστρο
στα μάτια που χαμογελούν
όταν αστράφτει η σφαίρα
μόλις τεντώθηκε το σώμα
τούτη η στοιβαγμένη ελπίδα
να κολυμπήσει στα γυάλινα τραγούδια
η νύχτα πλημμύρισε
σπάζοντας τα καλούπια
και με μια λάμψη καθαρή κι οξεία
μου θύμισες πως υπάρχεις
εσύ
το κορίτσι
για το οποίο γράφτηκαν όλα τα ποιήματα
το κορίτσι
που συνάντησα ένα βράδυ
σε ένα πέτρινο κουτί
με την επιγραφή παλιά φωτογραφία
και το συνόδευε
ένα σμήνος φλεγόμενων καρδιών
για το οποίο γράφτηκαν όλα τα ποιήματα
μια ρωγμή στον αιώνα
μια κόκκινη οπή
στο συμπαντικό αχανές
κομίζεις το πορτοκάλι
την μυρωδιά την καλοκαιρινή
τις νότες που χαράζουν
βαθειά την συνείδηση
και μιαν ομορφιά
βγαλμένη απ' την ανάσα του χειμώνα
επεκτείνεσαι σαν σκαλοπάτι
στο κείμενο βελούδο
στον βυθό του ωκεανού
στο νεογέννητο άστρο
στα μάτια που χαμογελούν
όταν αστράφτει η σφαίρα
μόλις τεντώθηκε το σώμα
τούτη η στοιβαγμένη ελπίδα
να κολυμπήσει στα γυάλινα τραγούδια
η νύχτα πλημμύρισε
σπάζοντας τα καλούπια
και με μια λάμψη καθαρή κι οξεία
μου θύμισες πως υπάρχεις
εσύ
το κορίτσι
για το οποίο γράφτηκαν όλα τα ποιήματα
το κορίτσι
που συνάντησα ένα βράδυ
σε ένα πέτρινο κουτί
με την επιγραφή παλιά φωτογραφία
και το συνόδευε
ένα σμήνος φλεγόμενων καρδιών